-
1 służbowy
adj( wyjazd) business (attr), (stopień, tajemnica) official* * *a.(= urzędowy) official; (= związany z wykonywaną pracą) business, office; (= związany ze służbą) service; broń służbowa service gun; czapka służbowa service cap; godziny służbowe business l. office hours; mieszkanie służbowe company apartment; Br. tied flat; notatka służbowa memorandum, memo; obowiązki służbowe one's business duties; samochód służbowy company car; stopień służbowy rank; stanowisko służbowe position, post; tajemnica służbowa confidential information; wyjazd służbowy business trip; służbowy lunch business l. working lunch; drogą służbową through official channels.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > służbowy
-
2 awans|ować
pf, impf Ⅰ vt (na wyższe stanowisko służbowe) to promote- awansować kogoś na kapitana to promote sb to captain- awansowano go do stopnia pułkownika he was promoted to the rank of colonelⅡ vi 1. (na wyższe stanowisko) to be promoted, to advance- szybko awansował na stanowisko dyrektora he advanced a. rose rapidly to the position of director2. Sport (w rozgrywkach eliminacyjnych) to advance, to go through; (do wyższej grupy, klasy) to be promoted, to go up- awansować do finału to go through a. advance to the final- awansować do pierwszej ligi to be promoted to Division One- awansowali o jedno miejsce they went up (by) one place3. (zdobyć wyższą pozycję) to rise- awansował wysoko w hierarchii społecznej he rose high in the social hierarchyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > awans|ować
См. также в других словарях:
służbowy — służbowywi «dotyczący pracy w instytucji państwowej, w wojsku itp., wynikający z pracy w takiej instytucji, należny komuś z tytułu pracy; urzędowy» Funkcje służbowe. Stanowisko służbowe. Stopień służbowy. Hierarchia służbowa. Godziny służbowe.… … Słownik języka polskiego
sekretarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y 1. «pracownik zajmujący się korespondencją, przyjmujący interesantów, załatwiający sprawy bieżące związane z działalnością instytucji lub jakiejś osoby» Osobisty, prywatny sekretarz. Sekretarz pisarza. 2. «stanowisko… … Słownik języka polskiego
służbowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, służbowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z zorganizowaną, zhierarchizowaną pracą, zwłaszcza w instytucji państwowej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko służbowe. Obowiązki służbowe. Podróż służbowa. Zależności… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podprokurator — m IV, DB. a, Ms. podprokuratororze; lm M. podprokuratororzy ( owie), DB. ów «stanowisko służbowe w organach prokuratury, wyższe od asesora, a niższe od wiceprokuratora; urzędnik zajmujący takie stanowisko» … Słownik języka polskiego
etat — m IV, D. u, Ms. etatacie; lm M. y 1. «stała posada, stanowisko służbowe z płacą przewidzianą w budżecie danej instytucji» Cały, pełny, wolny etat. Etat nauczyciela, lekarza. Kompresja etatów. Być na etacie. Zatwierdzić kogoś na etacie ekonomisty … Słownik języka polskiego
haniebnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., haniebnieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób haniebny, przynoszący hańbę; nikczemnie, upokarzająco, niechlubnie, podle : {{/stl 7}}{{stl 10}}Haniebnie przegrać, zdradzić.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
